Μουσείο Ακρόπολης - The Acropolis Museum

Φωτογραφίες: Γιάννης Ζινδριλής

Απείρανθος Νάξου

ΝΟΣΤΟΣ

Ζώντας πλάι στους ανθρώπους δεχόμαστε τη μνήμη τους.

Άθελα, ασυναίσθητα τελούμε τελετές μνήμης.

¨Flora Mirablis¨ Κλαίρη Μιτσοτάκη

Είδα, γυρίζοντας το κεφάλι

τις μαύρες πέτρες συσπειρωμένες

και τη ζωή μου τεντωμένη σα χορδή

αρχή και τέλος

η τελευταία στιγμή

τα χέρια μου.

"Ποιήματα, (Β' Μυκήνες)" Γιώργος Σεφέρης

Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης

Γιάννης Καυκάς

Πριν λίγα εικοσιτετράωρα έμενα στο ξενοδοχείο Zafolia (στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας) λόγω meeting στην εταιρεία όπου εργάζομαι. Εκεί έμεναν και άνδρες των ΜΑΤ από άλλες περιοχές της Ελλάδος (ή κάτι τέτοιο) που τους είχαν φέρει ως ενισχύσεις και τους άκουγα να μιλάνε μεταξύ τους στο πρωινό.

"Άντε να πάει να συναντήσει τον Γρηγορόπουλο" έλεγε χαιρέκακα ο ένας στον άλλο πριν αποχωρήσουν για να πιάσουν δουλειά.....

Έτσι έμαθα για τον σοβαρό τραυματισμό του Γιάννη Καφκά, ενός νέου που χτυπήθηκε ή επειδή ήταν αξύριστος ή επειδή κρατούσε φωτογραφική μηχανή. Η εξουσία πάντοτε μισούσε κάθε τι καλλιτεχνικό.

Η παραπάνω φώτο είναι από το blog του.

Αναδημοσίευση από το blog greek rider

http://greekrider.blogspot.com/

Μετά την επίθεση που δέχθηκε ο Γιάννης Καυκάς την 11η Μαίου 2011 κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης στο κέντρο της Αθήνας, κάνουμε έκκληση για συλλογή φωτογραφικού υλικού, video και οποιασδήποτε πληροφορίας μπορεί να σχετίζεται με την υπόθεση. Παρακαλούμε πολύ για την άμεση αποστολή ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ υλικού έχει καταγραφεί κατά τη διάρκεια της πορείας από το Σύνταγμα με κατεύθυνση τα Προπύλαια. Θα επιθυμούσαμε να μη δημοσιευθεί το εν λόγω υλικό.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6984276857

e-mail: kafkasphotos@gmail.com

Ευχαριστούμε πολύ

Η οικογένειά του

On the road - Στο δρόμο

...Μετά ήρθε η άνοιξη, η μεγάλη εποχή των ταξιδιών, και στη δικιά μας διασκορπισμένη συμμορία, ο καθένας ετοιμαζόταν για κάποιο ταξίδι...

...Υποσχέθηκα στον ευατό μου να πάρω τον ίδιο δρόμο όταν θα μύριζε πραγματικά άνοιξη και θα άνοιγαν οι τόποι.

Κι αυτός ήταν πραγματικά ο τρόπος που άρχιζαν όλες μου οι εμπειρίες του δρόμου και τα πράγματα που επρόκειτο να γίνουν είναι πολύ φανταστικά για να τα αποτυπώσει κανείς...

...Τον μήνα Ιούλιο του '47, έχοντας οικονομήσει καμιά πενηνταριά δολάρια απ' τη σύνταξή μου σαν παλαίμαχος στο στρατό, ήμουν έτοιμος να φύγω για τη Δυτική Ακτή. Ο φίλος μου Ρεμί Μπόνκερ, μου 'χε γράψει από το Σαν Φρανσίσκο λέγοντάς μου ότι μπορούσα να μπαρκάρω μαζί του σ' ένα ατμόπλοιο που έκανε το γύρο του κόσμου. Ορκιζόταν πως θα μπορούσε να με βολέψει κάτω στο μηχανοστάσιο. Του απάντησα, λέγοντάς του πως θα ήμουν ευχαριστημένος μ' ένα παλιό φορτηγό, αν μπορούσα να κάνω μερικά μεγάλα ταξίδια στον Ειρηνικό...

..."τι θα κάνεις με το τομάρι σου Εντ;" ρώτησα.

"Δεν ξέρω" είπε. "Απλώς τραβάω το δρόμο μου. Απολαμβάνω τη ζωή"...

...Ο Αποσπερίτης θα ρίχνει και θα σκορπίζει τώρα τις χλωμές του ακτίνες πάνω στο λιβάδι, μόλις πριν από τη βαθιά νύχτα που ευλογεί τη γή, που σκοτεινιάζει όλα τα ποτάμια, που σκεπάζει όλες τις βουνοκορφές και κλείνει μέσα της ως την τελευταία ακτή, και κανείς, κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί στον καθένα...

Σκόρπια λόγια από το βιβλίο του Jack Kerouak "On the road"

Φωτογραφίες: Γιάννης Ζινδριλής

Στα χωριά τα νερά κυλάνε ακόμα

Ελαφότοπος (τσερβάρι) Ζαγορίου Ιωαννίνων

Απρίλιος 2011
Φωτογραφίες: Γιάννης Ζινδριλής