Μια φωτογραφία χωρίς χρόνο και τόπο. Μια φωτογραφία του οπουδήποτε, του οποιουδήποτε.
Με κάνει να σκέφτομαι χωρίς περιορισμούς και με απαλλάσσει από τις συμβάσεις τις πραγματικότητας.
Σε κατάσταση μετάβασης από το όνειρο στην πραγματικότητα και το αντίστροφο.
Μια παλινδρόμηση στην αναζήτηση της αλήθειας. Που είναι τα αληθινά και που σκαλίζουμε;
Μια θάλασσα από πάνω, με ένα φωτεινό νησί.
Ο Roland Barthes αρχίζει το "φωτεινό θάλαμο" έκπληκτος από την φωτογραφία του Ζερόμ (του αδελφού του Ναπολέοντα) λέγοντας πως είδε μέσα από την φωτογραφία τα μάτια που έβλεπαν τον στρατηγό. Πριν αρχίσει την συγγραφή του δοκιμίου κοιτώντας ψηλά είδε την φωτογραφία του ουρανού. Ο George Orwell σε μια ανάπαυλα από τις μάχες στα χαρακώματα του Ισπανικού εμφυλίου σηκώνοντας τα μάτια του είδε την ίδια φωτογραφία.
Ο Michelangelo Antonioni γύριζε το blow up, στο σημείο όπου τα γυρίσματα στο πάρκο όπου βρέθηκε το πτώμα άρχισαν να δυσκολεύουν απελπισμένος έστρεψε το βλέμμα προς τον ουρανό. Το αποτέλεσμα της όρασής του έμοιαζε με το παραπάνω. Το καλοκαίρι του 1986 στο Μεξικό, μια μέρα πριν τον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου, ο Diego Maradona καθότανε στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου. Αναλογιζόταν την καταστροφή που προκάλεσαν οι Άγγλοι στα Φόκλαντς. Το έντομο αίσθημα για την απώλεια δικαιοσύνης που τον κυρίεψε τον έκανε να σηκώσει το κεφάλι του ψηλά. Όλοι ξέρουμε τι έγινε την άλλη μέρα. Το ίδιο καλοκαίρι πολύς κόσμος είχε μαζευτεί στην αυλή ενός σπιτιού στην Τήνο, περιμένοντας τον Κορνήλιο Καστοριάδη να μιλήσει για την αυτονομία. Στο δένδρο που βρισκόταν στην πίσω μεριά της αυλής είχε σκαρφαλώσει ένα παιδί. Ήταν ο μόνος που είχε ολοκάθαρη πρόσβαση στον ουρανό εκείνη την ώρα. Περιμένοντας την ομιλία έριξε μια ματιά. Ο Νίκος Καββαδίας σε μια από τις βάρδιες του λίγο έξω από το λιμάνι του Άμστερνταμ, κοιτούσε τον ουρανό περιμένοντας να ξημερώσει για να δει το φαινόμενο της διάθλασης πάνω στη θάλασσα. Την άλλη μέρα έγραψε το ποίημα Φάτα Μοργκάνα, ένα φαινόμενο ή μια τσιγγάνα;
Ένα σημείο ή ένα φεγγάρι, μια εικόνα ή μια λέξη, τρέλα ή πραγματικότητα;
Φωτογραφία / Κείμενο: Γιάννης Ζινδριλής
